زهرا فرود :" امیر دژاکام" از هنرمندان پرسابقه عرصه تئاتر و تلویزیون است که تاکنون علاوه بر نقش آفرینی در مجموعه‌های تلویزیونی و صحنه‌های نمایش در سالن ها، به کارگردانی و نویسندگی در عرصه تئاتر نیز پرداخته و می پردازد ؛همچنین "دژاکام "همراه با فعالیت در عرصه عرصه های هنر به تدریس در دانشگاه نیز مشغول است، او با فیلم سینمایی هیس! دخترها فریاد نمی زنند، در سال ۹۱ و فیلم سینمایی به قید شرط ساخته "حسین شهابی" در سال ۱۳۹۵ در جشنواره فیلم فجر حضور یافت.این بازیگر و کارگردان تئاتر معتقد است تئاتر به عنوان یکی از اصیل ترین هنرها نیاز به نگاه و توجه ویژه مسئولین و متولیان دارد تا بتواند در دوران پسا کرونا ساختار خود را مستحکم کند و با پشتوانه و گام‌های موثرتری به میدان اجرا قدم بگذارد.
"امیر دژاکام" به خبرنگار دیباچه گفت: وقتی تماشاگر مصون و ایمن نباشد تئاتر و نمایش‌های صحنه‌ای رونق نخواهند گرفت و مصونیت هم، زمانی شکل می گیرد که هم تماشاگر و هم بازیگر با تزریق واکسن خود را ایمن کرده باشند به ویژه در این روزها که شرایط جامعه به لحاظ کرونا رو به وخامت است و مشاغل مختلف از جمله تئاتر و سالن های نمایش در وضعیت معلق به سر می‌برند نمی‌توان انتظار داشت مخاطب هم چون پیش از شیوع بیماری کرونا برای تماشای نمایش های صحنه ای به سالن ها قدم بگذارد و هم اکنون نیز حضور بچه‌های تئاتر و تلاش آنها برای به روی صحنه بردن برخی نمایش‌ها فقط به جهت روشن نگه داشتن چراغ این هنر پرقدمت است از این رو تمام این اجراها که در طول کرونابه روی صحنه می روند قابل تقدیر هستند و مسئولین مربوطه باید تمهیداتی را در نظر بگیرند که این نمایش ها بتوانند در زمان مناسب تر و پساکرونا دوباره روی صحنه اجرا شوند.
او افزود :کاربرد واژه های سبک و ژانر برای عرصه تئاتر چندان پسندیده نیست و در حیطه بیرونی کارکردی ندارد و از این رو بهتر است به جای استفاده از آنها از عناوینی چون نمایش های غم گرایانه یا شاد، تراژدی و یاکمدی بهره گیریم و در این شرایط غم ،رنج و استرس ناشی از بیماری کرونا تنها نمایش های کمدی با ایجاد فضایی شاد و لبخندی هرچند کم در مخاطبان می‌توانند تا حدی این وضعیت اسفبار جامعه را التیام بخشند و البته فقط و قطعاً تزریق واکسن کرونا ست که می تواند پایان بخش تردیدها و استرس‌های همه مردم باشد.
" دژاکام" که کارگردانی نمایش هایی چون پسر کارون ،لیلی و مجنون و ملکه جنیان را برعهده داشته بیان کرد: تئاتر هنری است که از آن به عنوان مادر همه هنرهای نمایشی یاد می‌شود بنابراین اگرچه در این شرایط محجور شده اما هیچ بلایی نمی‌تواند این عرصه از هنر را به دست فراموشی بسپارد و قطعاً تئاتر در پسا کرونا به شور و حال قبل خود باز خواهد گشت البته در این راستا تا حدی توجه، همراهی و نگاه متولیان را می‌طلبد.
بازیگر نمایش هایی چون منصور حلاج ،فرزند و بحرالغرائب ادامه داد: با وجود اینکه تله تئاترها در این روزها می توانند به عنوان تنفس مصنوعی برای جان بخشیدن دوباره به نمایش‌های صحنه‌ای محسوب شوند و نقش موثری در یادآوری هنر تئاتر در اذهان ایفا کنند اما به دلیل هزینه های هنگفتی که تولید آنها نیازدارد، معمولاً توجه به این سمت و سو کمتر شده بنابراین شاید یکی از علل فراموشی و کمرنگی تولید تله‌تئاتر ها مسئله اقتصاد و به صرفه نبودن هزینه های مختص به این عرصه نسبت به نمایش های صحنه ای زنده باشد که این مورد هم نیازمند بررسی وکنکاش است.
دژاکام که نگارش نمایشنامه هایی چون هیاهوی بسیار برای هیچ، غزل کفر و میر عشق را برعهده داشته افزود :در این شرایط بیشترین خسارت متوجه تئاتر و اهالی آن شده چراکه سینما بعد از رویارویی با مسائل مربوط به کرونا و تعطیلی سالن ها بلافاصله به سمت و سوی تولید اثربرای پخش از پلتفرم ها هجرت کرد که گویی این رسانه‌ها دستمزدهای خوبی را هم به سازندگان آثار و هنرمندان ارائه دادند که روزبه‌روز گرایش به سمت آنها بیشتر شده و می‌شود.
امیر دژاکام که در سریال‌هایی چون آوای باران، تبریز در مه و سال های مشروطه به ایفای نقش پرداخته گفت: تئاتر بستری برای تربیت بازیگران مستعد و خوب است بنابراین نیاز است در راستای اعتلای هر چه بیشتر و همه جانبه این عرصه بکشیم تا بتوانیم در زمینه هنرهای نمایشی به عنوان هنری اصیل موفق ظاهر شویم و امیدوارم طرح هنرکارت که در جهت حمایت از اهالی فرهنگ و هنر ارائه شده به یک طرح جامع و کامل و با هویت مبدل شود تا تئاتر و هنرمندان آن تا حدی از پشتوانه برای ادامه فعالیت و همچنین ارتزاق و گذران زندگی بهره‌مند شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر شرایط مساعد باشد همزمان با برگزاری بیستمین جشنواره آیینی سنتی که در مهر و آبان ۱۴۰۰ برگزار می‌شود نمایشی را همراستا با این جشنواره روی صحنه خواهم برد.
